prof. zw. dr hab. Eugeniusz Tegler (1931-1998)

Profesor Eugeniusz Tegler urodził się 22 listopada 1931 r. w Gizewie na Mazurach. Tam w 1945 r. ukończył szkołę podstawową. Pracę zawodową podjął w 1951 r. w Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Mrągowie. Pracując zawodowo, ukończył w 1962 r. Technikum Ekonomiczne, a następnie w 1971 r. studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji w Uniwersytecie im A. Mickiewicza w Poznaniu. Pod kierunkiem prof. Wojciecha Łączkowskiego przygotował i obronił w 1974 r. pracę doktorską pt. Gospodarka finansowa gromadzkich rad narodowych. W 1980 r. przed Radą Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu odbył kolokwium habilitacyjne, przedstawiając rozprawę pt. Elastyczność budżetów terenowych.

Specjalnością naukową Profesora było prawo finansowe. Był wybitnym specjalistą w zakresie prawa budżetowego i prawa podatkowego, trwale zaznaczając swój udział w dorobku doktryny prawa finansowego. Jako autor ponad 160 publikacji, w tym 40 monografii, studiów i rozpraw, ogłoszonych także w różnych pracach zbiorowych, Profesor zajął poczesne miejsce wśród znamienitych postaci nauki finansów i prawa finansowego. Pozostały opublikowany dorobek naukowy tworzą liczne monografie, artykuły, podręczniki, skrypty i recenzje. Ponad 30 publikacji Profesor Eugeniusz Tegler wydał w Republice Federalnej Niemiec w wielu renomowanych, fachowych wydawnictwach. Spośród licznych publikacji Profesora można wymienić przykładowo: monografię pt. Gospodarka finansowa gminnych rad narodowych (Szczecin 1976), Elastyczność budżetów terenowych (Szczecin 1978), System podatkowy Republiki Federalnej Niemiec (1986), Das Polonische Steuersystem. Ein Systematischer Grundriss, Institut für Finanz und Steuerrecht und Osnabrücker Steuerforum, Sonderausgabe (Osnabrück 1990), Kontrola działalności finansowej gmin we Francji i w Niemczech (Białystok 1991), Finanse samorządu terytorialnego (Białystok 1992, współautor Eugeniusz Ruśkowski), Finansowanie gmin (Zielona Góra 1994, współautor Zbigniew Ofiarski), Prawo dewizowe (Zielona Góra 1995, współautor Zbigniew Ofiarski), Prawno-finansowe formy wspierania rozwoju budownictwa mieszkaniowego, (Zielona Góra 1995, współautor Zbigniew Ofiarski). Profesor Eugeniusz Tegler w latach 80. współtworzył z wieloma Autorami System instytucji prawno-finansowych – dzieło złożone z pięciu tomów, które powstało pod kierownictwem Profesora Mariana Weralskiego z Uniwersytetu Warszawskiego.

Wysokie kwalifikacje Profesora Eugeniusza Teglera były dostrzegane i wykorzystywane nie tylko w działalności nauko-dydaktycznej, ale również na innych obszarach. W latach 1990-1993 był członkiem Zespołu Prawa Finansowego i Sterowania Gospodarką Narodową Rady Legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów oraz ekspertem Sejmowej i Senackiej Komisji Samorządu Terytorialnego. Od 1994 r. współpracował z Biurem Studiów i Analiz Kancelarii Senatu RP. Profesor Eugeniusz Tegler brał bezpośredni udział w pracach legislacyjnych, m.in. nad projektami ustaw o regionalnych izbach obrachunkowych oraz o finansowaniu gmin.

Profesor Eugeniusz Tegler był członkiem Szczecińskiego Towarzystwa Naukowego, Niemiecko-Polskiego Stowarzyszenia Prawników w Berlinie oraz Polsko-Niemieckiego Stowarzyszenia Badań Regionalnych w Szczecinie. Był również członkiem Rady Naukowo-Programowej dwumiesięcznika „Finanse Komunalne”. W latach 1988-1995 Profesor Eugeniusz Tegler brał udział w 40 ogólnokrajowych i międzynarodowych konferencjach, sympozjach i seminariach naukowych w Polsce, Bułgarii, na Węgrzech, Republice Federalnej Niemiec i b. Jugosławii. W 1995 r. zorganizował i został kierownikiem Podyplomowego Studium Skarbowości w Szczecinie dla kadry kierowniczej urzędów i izb skarbowych z województwa zachodniopomorskiego, które przez 15 lat było wspólną inicjatywą Izby Skarbowej w Szczecinie oraz Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Szczecińskiego. Dzieło Profesora Eugeniusza Teglera było kontynuowane przez wiele lat po Jego śmierci. Był inicjatorem oraz organizatorem przekształceń Studium Administracyjnego byłej Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Szczecinie w Instytut Prawa i Administracji w Uniwersytecie Szczecińskim, a następnie w Wydział Prawa i Administracji w Uniwersytecie Szczecińskim. W latach 1988-1990 był pierwszym dziekanem tego Wydziału. Od 1989 r. do momentu nagłej śmierci w styczniu 1998 r. kierował Katedrą Prawa Finansowego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Szczecińskiego, tworząc ją od podstaw.